Bekend als de ABC-eilanden, maar we bezoeken ze in een andere volgorde. De eerste keer was in 1990, weet je nog Marjoleine?

En Riekje, ik snap dat je die kleurrijke figuur wel wilt zien; mocht ik hem in die gedaante nog een keer tegenkomen, dan zal ik vragen of ik een foto met hem mag J.

Woensdag 11 februari leggen we rond acht uur aan in hartje Kralendijk, schuin tegenover Fort Oranje. Daar hangen aan het hek nogal wat protestborden die erop neerkomen dat de mensen van Bonaire hun autonomie terug willen. We maken een busritje om te kijken of er veel is veranderd. Sinds 25 jaar is er behoorlijk wat bijgebouwd. Kralendijk heeft meer shops en er zijn ook meer hotels. We rijden langs de duikplekken aan de zuidkant, zoals de 1000 steps (het zijn er 67, maar met zuurstofflessen op de rug lijken het er veel meer. Landhuis Karpata brengt ons aan de rand van het Gotomeer waar duizenden flamingo’s in het water staan. Dan langs Dos Pos naar Rincon, waar we kadushilikeur mogen proeven en daarna via Seru Largo (de waterscheiding midden op het eiland en een hoog punt, terug naar Kralendijk. Uiteraard zijn de slavenhuisjes er nog, waar vijf slaven in sliepen gedurende de werkweek in de salinas. Zij woonden in Rincon en liepen elke week heen en terug. En de blauwe, witte en rode piramide die vroeger aangaven waar de zoutschepen moesten zijn om het zout op te halen zijn er ook nog. Het blijft een mooi eiland met wilde ezels en overstekende geiten.

De temperatuur is 29 graden er is bijna geen wind en de luchtvochtigheid is vrij hoog. Beetje mokkerig.

Ook donderdag de 12e is het warm, zo rond 30 graden. Iets TE (we moeten toch wat te klagen hebben). We liggen niet in de Annabaai, maar aan de Megapier die naast het Riffort is gebouwd. We zijn er al voor zevenen en blijven hier tot elf uur vanavond. Dat ken je nauwelijks terug. Zoveel kleurrijke hotelkamers en winkels zijn op dit vroeger zo armoedige stuk van Otrabanda bijgebouwd. We gaan aan wal en lopen van schaduwplek naar schaduwplek. En omdat ze kennelijk wisten dat ik zou komen, zijn om de paar honderd meter keurige toiletten. Het ouderwetse ANWB-bord is verdwenen, maar verder blijft Willemstad een plaatje. We lopen de Emmabrug over (beter bekend als de pontjesbrug) en drinken koffie op het terras van het Iguana Café aan de Punda-kant. Terwijl we daar zitten gaat de pontjesbrug opzij vanwege een klipper met toeristen die naar buiten gaat. We lunchen aan boord en bewegen even niet al te veel gezien de temperatuur.

Het is op dit schip een heel gedoe om bij het diner een stukje vlees of vis te krijgen dat niet brijnzout is. Een beetje is geen punt, maar ze strooien hier een heel vaatje op een biefstukje of in een sausje. Dat is niet fijn, maar vanavond ging het beter. Het gekke is dat bij het buffet boven het minder erg is. We hebben kennelijk een erg “hartelijke” chef.

Vrijdag 13 februari rond zeven uur leggen we aan in het centrum van Oranjestad. Vroeg ontbijt, want we willen de ingestorte Natural Bridge wel zien en een goede foto maken van het California Lighthouse. Door de knoek rijden we naar de woest kust waar de resten van de Natural Bridge te zien zijn en ook “the sun of a bridge”, ernaast. Ook die kan elk moment instorten. We moeten hier toch wel even denken aan ouderwetse fotofilmpjes met 44 foto’s erop J. Langs de goudsmelterij naar de Casibara Rocks en de bijbehorende botanische tuin. Daarna Alta Vista, het kapelletje en via de golfbaan en het grote resort naar de 100-jarige vuurtoren (beetje verveloos, maar er staat bij dat hij binnenkort gerestaureerd wordt). Langs de hotelbuurt terug naar het centrum. Jan loopt nog door naar de Willem III toren bij Fort Zoutman en die hebben we nu ook digitaal. De temperatuur is vandaag iets lager dan gisteren (nu 26 graden).

Valentijndag, de 14^e, is het erg druk bij de kapper en de schoonheidsspecialisten. Het diner is formal vandaag, dus iedereen moet vanmiddag in het bad. Tijd genoeg, want het is een zeedag. Qua haar knappen de meesten daarvan op, maar verder zitten er vaak types te wachten waar wij van denken dat een wat vriendelijker gezicht meer helpt dan een klodder make-up. Daarbij zijn sommige hele dunne dames de ergste. Wij vinden het leuk om dat zo te bekijken, Om elf uur is er een Mariners-lunch. We hebben een tafel met een stel uit Fairbanks Alaska en een stel uit California. Gezellig en het verhoogt onze blauwe tegeltjesvoorraad weer. Verder is er info over de wissel dag. Er blijven overmorgen 419 mensen aan boord voor het volgende stuk. Af en toe komt er een schip ons tegemoet (Cruise en vracht).

Ook morgen in een zeedag, dus is ga dit nu eerst op de site zetten.

To answer your two questions Joy, Glenn’s capsule is on Grand Turk near the interntio al airport, where he came down in the ocean. It’s a replica. And we are on board Noordam of Holland America. You don’t need extra on your food, they are rather salty in the kitchen.

Wednesday we visited Bonaire for the 3^rd time. We stayed there in 1990 and 1998 at hotels. It has changed but the flamingo’s, the slave huts and the slat mountains are still there. We are docked right in the middle of Kralendijk, near Fort Oranje. It is a very pretty island.

On February 12 we are on Curacao and dock at the Megapier next to Annabaai. When we were first here 25 years ago, this part a town, called Otrabanda (means “the other side”) was very run-down and poor, nowadays it is a colourful part of town. We walk to the Riffort and from there to the Emma bridge (a floating bridge). We cross to the Punda side and have coffee on a terrace. While there a ship goes out of the Bay, so the bridge opens to let it through. As temperatures are high in the 80-ies, we walk slowly back and don’t move much during the afternoon. We are staying in this World Heritage town until 11 pm.

Friday 13 February we arrive in Aruba, in Oranjestad. We visit the remains of the Natural Bridge that collapsed a little over ten years ago. The “sun of a bridge” next to it, may also collapse any day. After that we see the Casibara Rock Formation and the Alta Vista Chapel, before we go to California Lighthouse. This lighthouse is a 100 years old and will be renovated in the near future. Past all the big hotels, condo’s and resorts, we drive back to Oranjestad. Jan walks to the Willem III Tower near Fort Zoutman, another old lighthouse, that is now a museum.

Valentine day is a sea day with a formal dinner in the evening and a Mariners Lunch where they give you a little tile as a present. Tomorrow will also be a sea day and the day after we’ll be back in Ft. Lauderdale. 419 of the people on board will stay on for the second part, but we will be joined by a low of new passengers.