fotoboek - photobook

http://www.albelli.nl/onlinefotoboek-delen/8c3e7610-718c-4c90-a565-0dcf530c4f11

bovenstaande link laat ons fotoboek van de reis zien!

the link brings you to our photobook!

KLM heeft ons inmiddels een compensatie gegeven voor de geleden ongemakken. Het heeft zelfs een nieuw KLM-huisje opgeleverd voor ons en nog een die Jos en Angele nog niet hebben!

KLM has given us compensation for the journey back!

Weer thuis

Na al onze omzwervingen bij Delta en KLM zijn we uiteindelijk zondagmiddag rond halfvier thuisgekomen. Wel een beetje gaar! Maar vanaf tien uur zondagavond tot zeven uur maandagmorgen heerlijk geslapen (met het raam open, wat een feest na twee nachten airco), dus nu weer het dametje en heertje. Jan loopt en ik draai vandaag een forse was. Er komen straks nog een paar fotootjes.

De vlucht met Delta met een Boeing 767 naar Rome was keurig op tijd, de verzorging aan boord goed en we waren te vroeg in Rome, waar de zon net opkwam. Toen lopen van het uiterste puntje van de meest linkse terminal naar het uiterste puntje van de meest rechtse. En niet in een recht lijn, maar zigzaggend en met allerlei ommetjes erin over gladde tegels. Betrekkelijk dichtbij de pier waar we naar Amsterdam moesten instappen was de transitbali. Nieuwe instapkaarten gehaald en toen zei dat mens dat we naar de business class lounge mochten. En die is dan weer dat hele eind terug. Naar niet gedaan dus, ik zag het echt niet zitten na tien uur zitten

Dank voor alle reacties. Als het fotoboek klaar is over een paar weken, zal ik de link nog plaatsen, zodat jullie kunnen meekijken.

Thanks for all your reactions. Since Sunday afternoon we are home. Our direct flight from Atlanta to Amsterdam was cancelled and we had much trouble finding out how to get back home. That's what the short messages were about. Finally we found out they has put us on a flight to Rome with a connection to Amsterdam (extra 2,5 hours flight). Anyway we are home and back to normal.

Atlanta-Amsterdam

Tjonge,jonge wat een gedoe. Mailtje dat de terugvlucht geannuleerd is en dat we moeten bellen. Klein uur aan de telefoon en dan komen ze eerst met via Detroit en Detroit-Amsterdam in economy terwijl we een business class ticket hebben. Geweigerd. Omgeboekt naar maandag via Houston en gewoon met KLM over de plas. Bevestigd door KLM-partner Delta via de mail. Kijk ik vanmorgen bij KLM staat er ineens dat we toch vanmiddag om halfvijf vliegen en dan met Delta naar Rome met een uur overstaptijd naar Amsterdam. Daar hebben we telefonisch met KLM-Nederland twee uur van gemaakt, dus morgenochtend om tien uur stappen we in Rome in en dan hopen we rond halfeen op Schiphol te zijn. Wat een gedoe.

Straks de koffer maar dichtmaken en naar het vliegveld. Ondertussen de extra nachten hier weer geannuleerd. En voor de goede orde, het s buiten vijf gradenn, droog en heiig.

Vlucht geannuleerd

onze vlucht van Atlanta naar Amsterdam van morgen is geannuleerd. Geen idee waarom. KLM werkt aan een oplossing.

Tevens het restje foto's van gisteren

Martinique naar Bahamas

We waren gewaarschuwd voor Martinique, zowel in het dagelijkse krantje als op ons excursieticket: de wegen zijn bochtig en niet al te goed en het is zondag 22 februari (alles gesloten) en bovendien zijn het Fransen (we weten allemaal wat een vrouwelijke burgemeester uit een grote nieuwe stad daar ooit over zei) en de gids heeft gegarandeerd een accent. Nou het viel mee. De wegen zijn wel bochtig, maar beter dan elders op de eilanden (met dank aan de EG). Waar wij waren, waren in elk geval de terrasjes open en ook het accent viel heel erg mee. Kortom, we hebben een leuke rit gehad naar het uiterste zuidpuntje van Martinique, voorbij Le Marin. Mooi strand in Sainte Anne, onderweg mooie uitzichten, leuke dorpen en stadjes en af en toe een harde regenbui (goed te doen onder een parasol). Heen de Caribbean kant en terug de woest Atlantische kust. Veel bananenplantages en ook nog behoorlijk wat suikerriet. In de dorpen en stadjes zoals Le Saint Esprit en Le François, mooie parken en veel bloemen. Leuke dag zo. We waren er om acht uur en iets over halfvijf staken we weer van wal. Net voor donker voeren we langs Mount Pelée, de grote vulkaan op de noordwestpunt. Heerlijk om buiten te zijn. Toen we terugkwamen van het diner, voeren we ter hoogte van Dominica en de lichtjes van Rosseau waren duidelijk te herkennen. De wind kwam uit het oosten en stond dwars op het schip, dus daarna zijn we lekker in slaap geschommeld.

Maandag de 23^ewerden we wakker dwars van Nevis, ook zo’n typische puntig vulkaaneiland. De zon kwam net op. Keurig om acht uur waren we aangemeerd Aan de pier van Basseterre. Dat betekent dat we op het achterdek hebben ontbeten met zicht op het hotel waar we jaren geleden logeerden (op loopafstand van het centrum). Weer is lekker, graadje of 28 met af en toe een tropisch buitje. Trouwens, geen regen gehad vandaag, want in de loop van de dag werd het steeds helderder. We zijn de pier afgelopen en komen op een stuk met winkels (voor de cruisers, zoals overal diamanten, T-shirts en Del Sol), maar allemaal vrij recent gebouwd op een stuk land dat is bijgemaakt. We komen uit bij het National Museum, een oud gebouw met vroeger de vuurtoren erop, dat toen we hier de eerste keer waren de kade was met de gammele steiger voor het veerbootje naar Nevis. We zoeken het Circus op voor de klokkentoren en wat oude gebouwen. Zoveel auto’s dat je geen overzicht hebt. Maar vriendelijke mensen en maar een cruiseschip en veel mensen die op excursie zijn, dus leuk om rond te lopen. Op een terrasje met WiFi proberen we nog een keer bij onze webmail te komen, maar dat lukt echt niet, vandaar mijn korte vorige berichtje. Lekkere ijskoffie trouwens en gezelschap van een hagedis. We kunnen lekker op ons balkon zitten terwijl fregatvogels en pelikanen voorbij zweven en er af en toe een vliegtuig landt op het vliegveld midden op het eiland (we hebben zicht op de baan). Wij moeten denken aan toen we hier (te vroeg volgens ons schema) aankwamen en onze oppikmeneer er nog niet was. Iemand riep toen heel hard “Johnson” en binnen een minuut stond er een grote vriendelijke figuur voor onze neus die precies wist waar we heen moesten. Johnson wist alles!Dan heb je toch de neiging om dat nog eens te roepen J. Rond halfvijf gaan we weer los. Alweer een mooie trip kort onder de kust met als toetje rond zonsondergang Brimstone Hill, een World Heritge, bijgenaamd het Girbraltar van de Caribbean. Dan zien we ook St. Eustatius en Saba even, maar die laten we links liggen. We gaan de donkere nacht in. Voor het eerst met slechts windkracht 3.

Dinsdagmorgen 24 februari varen we St. Thomas (US Virgin Islands) tegemoet en we leggen aan in Crown Bay, ten westen van Charlotte Amalie. Aan de verre andere kant van de baai liggen nog twee of die cruiseschepen, maar wij zijn hier alleen. Te ver van de stad om te lopen, maar we Gaan wel even de wal op. Winkels met blingbling volop en ook wat marktachtige tentjes met kleding, prullaria en dergelijke. Ondertussen kijken we naar het verhuizen van twee enorme tanks van een soort dekschuit op de wal. De firma Mammoet heeft hier een klusje. We drinken een colaatje respectievelijk passievruchtenlimonade op de wal en zien dan de Oasis of the Seas binnenkomen. Grappig, want toen we hier de eerste keer waren met de Eurodam, lag dat bakbeest ook naast ons. Er kunnen ruim twee keer zoveel mensen op als op onze Noordam. De monsterlijk lelijke iguana ’s die hier rond waggelen, zijn totaal niet bang voor mensen en poseren keurig voor foto’s. Tussen de middag eet Jan een tosti en ik wat noodles en Koreaans vlees. Er is elke dag een andere oosterse mogelijkheid naast de enorme hamburgers en andere maaltijden. We vertrekken tegen vijf uur voor een tocht van twee dagen naar Half Moon Cay, waar we ook onze eerste stop hadden aan het begin van de cruise.

Een opkikkertje op woensdag 25 februari (gefeliciteerd Matthijs met je 25^e verjaardag): ik kan weer bij webmail. Mooi opgeruimd al die reclame-dingen en ook gezien dat Cora en Peter ook weer een website hebben over Parijs. Nog niet gekeken gezien de snelheid van internet hier op zee. De wind is heel rustig (4 Beaufort) bij een temperatuur van 26 graden en een luchtvochtigheid van 80%. We varen ten noorden van de Dominicaanse Republiek. Om elf uur is de tegeltjeslunch (je krijgt iedere cruise een Delfts Blauw tegeltje bij een lunch voor mensen die vaker mee geweest zijn (het is zowaar een andere dan op het eerste stuk). Jan doet het schelpenpad na op dek 3 en denkt er zwanen bij (het zijn meeuwen). We lezen onze leenbibliotheekboeken uit, lossen de dagelijkse sudoku op en genieten van de vliegende visjes en de golven. Halverwege de middag komt Oceanea Riviera ons tegemoet. Het formal diner is onverwacht weer erg zout, terwijl het de laatste ruime week uitstekend was. We worden van het geheel niet erg blij.

Bij het ontbijt in de baai bij Half Moon Cay op donderdag 26 februari lezen we in het vier A4-tjes dikke krantje dat er veel vrijwilligers frauderen (bij verenigingen en VvE’s). En jullie je maar afvragen waar we het van doen JJJ. We zijn hier als laatste stop. Het was aan het begin ook onze eerste. Het enge wat je hier kunt is in de zon liggen, zwemmen en rommel kopen, want dit eilandje is alleen ingericht voor bezoekers van cruiseschepen. We hebben het na twee keer wel gezien, dus we laten de grote tenders lekker gaan. Om een uur of drie beginnen we aan het laatste stuk naar Fort Lauderdale. Daar gaan we morgenochtend rond halfnegen van boord, richting vliegveld en later op de dag naar Atlanta. De rest van ons verhaal krijgen jullie maandag of dinsdag vanuit IJlst.

We were fore-warned for Martinique, being a French island with winding road and a lot of bumps. Guides were sure to have an accent. But it was not too bad at all. They even accept dollars (though we paid with our own euros). Friendly towns and villages, a lot of nice parks. We drove to the southernmost tip of the island passing Le Marin and stopping in Sainte Anne. Two tropical rain showers while you are underneath a parasol is not too bad either. We drove back along the wild Atlantic coast with lots of banana and sugar cane plantations. All shops are closed on Sundays, but it was nice to see this island. We left a little after 4.30 pm and just before sunset, we passed Mount Pelée, the islands active volcano. When we came back from dinner we were near Dominica and we could clearly see the light of Rosseau.

Monday the 23^rdwe woke up alongside the island of Nevis, another volcano. At 8 am we docked on the pier of Basseterre. The weather is very nice. We were here for a couple of days, years ago and saw the whole island (small). Now we pass the reclaimed land to town centre and on the Circus make pictures of the colourful houses and the clock tower. We have a beautiful sail away and have a good view of Brimstone Hill, the Gibraltar of the Caribbean, while on the horizon we see the Dutch islands of St. Eustatius and Saba.

Tuesday 24^th we arrive in Charlotte Amalie on St. Thomas (US Virgin Islands). We dock in Crown Bay, west of town. We think it is too far to walk to downtown, but we go ashore to have a drink and watch de monster like iguana’s. Around 11 am on the other side of the pier Oasis of the Seas docks,; that ship is enormous and had over 2,5 time the amount of passengers we have. We leave around 5 pm for a two days stretch towards Half Moon Cay, where we also had the first stop on this cruise.

As I told in Dutch that one of our e-mails was not reachable for a couple of days, that over now. Dawn and Bernie, we wish you a good crossing of the Atlantic and look forward to seeing you two in little over a month. Enjoy Italy skiing and Venice first.

Thursday 26 February we are back at Hal Moon Cay. It was also our first stop on this trip, almost three weeks ago. We have seen enough of this little uninhabited island, specially designed for people on cruise ships, so we are not going ashore today. This afternoon we will start the last stretch towards Fort Lauderdale and later towards Atlanta. From home I will send the last few pictures.

E-mail

Zitten nu op St. Kitts, even kort met WiFi. Het lukt me aan boord al een paar dagen niet de webmail van KPN te gebruiken. Dat zijn mailtjes die binnenkomen op janenalie.rommers@compaqnet.nl en op romme434@planet.nl. Ik kan wel bij hotmail. Dus als er iets is, dan graag ons hotmailadres gebruiken:

alierommers640@hotmail.com en als je op een antwoord op een vaan de eerste tweeamiladressen zit te wacchten, dan graag nog eens sturen via hotmail.

Ga nu verder genieten van de ijskoffie.

Fort Lauderdal tot Barbados

Zondag 15 februari is het wat winderig en 21 graden, dan kun je aan het dek wel een vest gebruiken. Maar wel helder en zonnig. We zijn vannacht tussen het eiland Hispanjola (met aan de westkant Haïti en aan de oostkant de Dominicaanse Republiek ) en Cuba doorgevaren. Daarna, tijdens de ochtend varen we langs de noordkant van Cuba, een mile of 12 uit de kust. Jan loopt een uurtje over het Promenadedek en ik kijk ondertussen naar de vliegende vissen die weg schieten van het schip. Soms maar een meter of wat, maar soms een heel eind en het gaat heel snel. Net na de lunch zien we ten oosten van het schip een grote vuurtoren die bij de Bahamas hoort en later zien we veel cruiseschepen in de verte liggen. We komen er ook een paar tegen, waaronder een grote van Royal Caribbean.

Rond zeven uur op maandag 16 februari varen we Fort Lauderdale binnen. We hebben een toertje geboekt en gaan rond acht uur gewapend met paspoort, Esta-nummer, stateroom key en transitcard van boord. Er is een aardige bus vol. We rijden door stukken van Fort Lauderdale die we neg nooit gezien hebben en komen uit bij Las Olas Boulevard. Daar is alles gesloten, want het is Presidents Day in de US en dat is een vrije dag. We lopen een stuk River Walk en pakken daarbij een deel van Old Fort Lauderdale mee, dat is waar de stad in feite is begonnen. Een oud schooltje, een vroeger hotel, een bankgebouwtje, Stranahan House en dat soort dingen in opzet een openlucht museum. Leuk! Dan gaan we aan boord van de Jungle Queen een radarboot uit 1935 voor een tocht van anderhalf uur over de rivier. Een heleboel pelikanen om de boot heen. We zien jachten die te groot zijn om mooi te zijn en huizen waar je met paard en kar doorheen moet, zo groot en het kost allemaal een lieve stuiver. Er is een stel dat per dag 1000 dollar betaald aan onroerend goed belasting. Onze gids Linva is een dame uit Cardiff met een gezond Engels gevoel voor humor. Het weer is prima, ongeveer 22 graden en zonnig met een windje.

Terug aan boord is de chaos compleet met 1500 nieuwe passagiers die als dolle kippen rondrennen en niet weten waar de zijn of moeten wezen. We bemachtigen toch wat lunch. De sloepenrol is om 15:15 en al voor vieren zijn we weer onderweg naar Sint Maarten dit keer. Dat kost twee zeedagen. De eerste is dinsdag 17 februari. Het is 24 graden.Er staat 6 tot 7 Beaufort wind en er zijn leuke golven, waar we af en toe weer vliegende visjes zien. We hebben een uitnodiging voor een Indonesische rijsttafel tussen de middag. Die smaakt uitstekend. We delen de tafel met een stel uit de buurt van Rotterdam en een moeder en dochter uit Alberta, Canada, maar oorspronkelijk afkomstig uit Dubrovnik. Wat moeizame conversatie omdat er een helemaal geen Engels spreekt en de ander een Rotterdams accent heeft en de oudste Kroatische ook wat haperend praat, maar we komen er wel uit. Er zijn deze reis 17 Nederlanders aan boord+ op het vorige stuk waren er kennelijk 55 (ang niet allemaal gezien of gehoord).

Woensdag de 18^eis 26 C en helder met wolkjes. We zijn vrijwel de hele dag buiten, uit de zon. Veel lezen en regelmatig een boek omruilen in de tamelijk grote bibliotheek. Wasje doen, Jan rondjes lopen en tussen de bedrijven door halen we wat te eten. Rustig dus! Jan van Genten of Jannen van Gent (ik weet het nooit) vliegen naast het schip, mooie vogels.

Donderdag 19 februari gaan we net de hoek om richting Philipsburg als we rond zeven uur opstaan. Het is 26-28 graden vandaag en we zijn hier niet alleen: Celebrity Silhouette ligt voor ons, aan de andere kant van de pier P&O Oceana en Carnival Triumph en aan de volgende pier Regal Princess en de enorme Allure of the Seas van Royal Caribbean en tot slot nog een klein luxe schip. Beetje druk. We lopen de pier af en nemen de watertaxi naar het centrum. We lopen een stukje Front Street en terug langs de boulevard. Je breekt bijna je nek over de mensen. We blijven dan ook niet lang hangen en lunchen gewoon aan boord. Rond drie uur vertrekken we weer. We varen langs Saba (Mount Scenery met wolk is nog steeds de hoogste berg van het koninkrijk en als ik er naar kijk krijg ik weer spierpijn van die keer dat we hem beklommen). Sint Eustatius zien we ook nog bij daglicht en tussen dat kleine Statia en Sint Kitts door gaan we naar het zuiden.

Vrijdag de 21^e varen we de beschutte haven van Castries op St. Lucia binnen. Rond acht uur leggen we aan, en wel aan de kant van de stad in plaats van bij de nieuwe cruiseterminal. Er komt nog een schip (Oceana van P&O) en dat komt daar. Voor ons prettig, want we lopen zo het stadscentrum in. Het is druk op straat en overal hangen vlaggen. We komen bij de grote Anglicaanse kathedraal (de grootste kerk in de Westindies) en die zit mudjevol met mensen met lichtblauwe, gele en witte strikken, dassen en hoedjes. Er wordt prachtig gezongen en van iemand naast ons horen we dat ze hun Independence Day hebben. Een cadeautje om daar een klein stukje van mee te krijgen. Dereck Walcot Place is naast de kerk en dat park is genoemd naar een winnaar van de Nobelprijs voor literatuur die hier geboren is. Om het plein veel mooi gekleurde huizen en een grote bibliotheek. Rond drie uur is iedereen weer aan boord en moeten we even wachten tot er een vliegtuig is geland voor we het havenkanaal uit mogen (de landingsbaan begint direct een het water). We varen een halfuurtje en dan gaan we scenic cruisen richting Pitons. We kunnen op de punt van het schip op dek 4 en hebben prachtig beeld op Grand en Petit Piton (World Heritage). Bij Souffriere stoppen we en gaan drie tenders nog 260 passagiers ophalen die een excursie hadden zoals wij die jaren geleden maakten. Het is echt een prachtiige dag vandaag.

Onderweg naar Barbados, waar we op 21 februari binnenkomen, schommelt het weer behoorlijk. We zijn er rond acht uur en het is buiig en 28 graden. Er is een bus om ons naar het terminalgebouw te brengen, waar we overstappen op een excursiebus. Helaas blijft het vrijwel de hele ochtend regenen, Aan de dure westkust is alles nat, tussen het suikerriet ook en bij de stops moet je ook snel maken dat je onder een afdak komt, want anders ben je drijfnat, Bij de laatste stop aan de oostkust bij St. John’s Church wordt het iets beter. We blijven hier tot een uur of vijf en ik ga een poging doen om dit stuk op de site te zetten,,

It is windy and a lot cooler outside (66 F, or 19 C) on Sunday 15 February. We have sailed between Hispanjola and Cuba during the night and during the morning hours we are about 12 miles north of the Cuban coastline. Later we see cruise ships near the Bahamas and also a big white lighthouse.

16 February we arrive in Fort Lauderdale where a lot of guest leave the ship and new ones come aboard. We have booked a tour by bus to see Old Fort Lauderdale (where it all started, kind of open air museum, very nice) end then board the Jungle Queen a paddle wheeler that takes us out between the pelicans along all those too big yachts and even bigger houses. It’s a nice tour. When we come back on the ship, chaos is running the show, as nobody knows where to go or how it all works. But we find some lunch and attend the safety drill. We even set sail before 4 pm. Weather is good, force 5 and about 70 F.

On the first of the two sea days we have an Indonesian Rice Meal, served in the restaurant. Bit funny conversation between two Canadian ladies from Alberta born and raised in Dubrovnik, Croatia, and a couple from near Rotterdam (one has no English, the others is kind of rusty). We have 17 Dutch people on board during this cruise, while on the first part there were 55. The wind is strong, the swell is rather big and we see flying fish. On the 18^th, the second sea day, same thing, quiet, sunny, windy and reading. Thursday 19 February we arrive in St. Maarten (Philipsburg) together with several other ships mentioned in the Dutch text. Too many people for a small place in one day. We take the water taxi to Centre and walk a little, but we are back on board for lunch. At 3 pm we leave again passing both Saba (with Mount Scenery, we once climbed) and Sint Eustatius (or Statia), both Dutch islands. After St. Kitts we go further south and it starts getting dark again.

Friday 20 February we visit Castries on St. Lucia, where they are celebrating their Independence Day. The big cathedral if full of people listening to songs and speeches. From 3 pm to 5 pm we have a scenic cruise along the coast towards Souffriere Bay where we pick up 260 other guests by tender who have been on excursion here (we did that several years ago). Beautiful day. Saturday 21^st is rainy when we visit Barbados and join a Coast to Coast excursion. We stay here until about 5 pm, so now I will try to put this story online.

BCA, (Bonaire, Curacao & Aruba)

Bekend als de ABC-eilanden, maar we bezoeken ze in een andere volgorde. De eerste keer was in 1990, weet je nog Marjoleine?

En Riekje, ik snap dat je die kleurrijke figuur wel wilt zien; mocht ik hem in die gedaante nog een keer tegenkomen, dan zal ik vragen of ik een foto met hem mag J.

Woensdag 11 februari leggen we rond acht uur aan in hartje Kralendijk, schuin tegenover Fort Oranje. Daar hangen aan het hek nogal wat protestborden die erop neerkomen dat de mensen van Bonaire hun autonomie terug willen. We maken een busritje om te kijken of er veel is veranderd. Sinds 25 jaar is er behoorlijk wat bijgebouwd. Kralendijk heeft meer shops en er zijn ook meer hotels. We rijden langs de duikplekken aan de zuidkant, zoals de 1000 steps (het zijn er 67, maar met zuurstofflessen op de rug lijken het er veel meer. Landhuis Karpata brengt ons aan de rand van het Gotomeer waar duizenden flamingo’s in het water staan. Dan langs Dos Pos naar Rincon, waar we kadushilikeur mogen proeven en daarna via Seru Largo (de waterscheiding midden op het eiland en een hoog punt, terug naar Kralendijk. Uiteraard zijn de slavenhuisjes er nog, waar vijf slaven in sliepen gedurende de werkweek in de salinas. Zij woonden in Rincon en liepen elke week heen en terug. En de blauwe, witte en rode piramide die vroeger aangaven waar de zoutschepen moesten zijn om het zout op te halen zijn er ook nog. Het blijft een mooi eiland met wilde ezels en overstekende geiten.

De temperatuur is 29 graden er is bijna geen wind en de luchtvochtigheid is vrij hoog. Beetje mokkerig.

Ook donderdag de 12e is het warm, zo rond 30 graden. Iets TE (we moeten toch wat te klagen hebben). We liggen niet in de Annabaai, maar aan de Megapier die naast het Riffort is gebouwd. We zijn er al voor zevenen en blijven hier tot elf uur vanavond. Dat ken je nauwelijks terug. Zoveel kleurrijke hotelkamers en winkels zijn op dit vroeger zo armoedige stuk van Otrabanda bijgebouwd. We gaan aan wal en lopen van schaduwplek naar schaduwplek. En omdat ze kennelijk wisten dat ik zou komen, zijn om de paar honderd meter keurige toiletten. Het ouderwetse ANWB-bord is verdwenen, maar verder blijft Willemstad een plaatje. We lopen de Emmabrug over (beter bekend als de pontjesbrug) en drinken koffie op het terras van het Iguana Café aan de Punda-kant. Terwijl we daar zitten gaat de pontjesbrug opzij vanwege een klipper met toeristen die naar buiten gaat. We lunchen aan boord en bewegen even niet al te veel gezien de temperatuur.

Het is op dit schip een heel gedoe om bij het diner een stukje vlees of vis te krijgen dat niet brijnzout is. Een beetje is geen punt, maar ze strooien hier een heel vaatje op een biefstukje of in een sausje. Dat is niet fijn, maar vanavond ging het beter. Het gekke is dat bij het buffet boven het minder erg is. We hebben kennelijk een erg “hartelijke” chef.

Vrijdag 13 februari rond zeven uur leggen we aan in het centrum van Oranjestad. Vroeg ontbijt, want we willen de ingestorte Natural Bridge wel zien en een goede foto maken van het California Lighthouse. Door de knoek rijden we naar de woest kust waar de resten van de Natural Bridge te zien zijn en ook “the sun of a bridge”, ernaast. Ook die kan elk moment instorten. We moeten hier toch wel even denken aan ouderwetse fotofilmpjes met 44 foto’s erop J. Langs de goudsmelterij naar de Casibara Rocks en de bijbehorende botanische tuin. Daarna Alta Vista, het kapelletje en via de golfbaan en het grote resort naar de 100-jarige vuurtoren (beetje verveloos, maar er staat bij dat hij binnenkort gerestaureerd wordt). Langs de hotelbuurt terug naar het centrum. Jan loopt nog door naar de Willem III toren bij Fort Zoutman en die hebben we nu ook digitaal. De temperatuur is vandaag iets lager dan gisteren (nu 26 graden).

Valentijndag, de 14^e, is het erg druk bij de kapper en de schoonheidsspecialisten. Het diner is formal vandaag, dus iedereen moet vanmiddag in het bad. Tijd genoeg, want het is een zeedag. Qua haar knappen de meesten daarvan op, maar verder zitten er vaak types te wachten waar wij van denken dat een wat vriendelijker gezicht meer helpt dan een klodder make-up. Daarbij zijn sommige hele dunne dames de ergste. Wij vinden het leuk om dat zo te bekijken, Om elf uur is er een Mariners-lunch. We hebben een tafel met een stel uit Fairbanks Alaska en een stel uit California. Gezellig en het verhoogt onze blauwe tegeltjesvoorraad weer. Verder is er info over de wissel dag. Er blijven overmorgen 419 mensen aan boord voor het volgende stuk. Af en toe komt er een schip ons tegemoet (Cruise en vracht).

Ook morgen in een zeedag, dus is ga dit nu eerst op de site zetten.

To answer your two questions Joy, Glenn’s capsule is on Grand Turk near the interntio al airport, where he came down in the ocean. It’s a replica. And we are on board Noordam of Holland America. You don’t need extra on your food, they are rather salty in the kitchen.

Wednesday we visited Bonaire for the 3^rd time. We stayed there in 1990 and 1998 at hotels. It has changed but the flamingo’s, the slave huts and the slat mountains are still there. We are docked right in the middle of Kralendijk, near Fort Oranje. It is a very pretty island.

On February 12 we are on Curacao and dock at the Megapier next to Annabaai. When we were first here 25 years ago, this part a town, called Otrabanda (means “the other side”) was very run-down and poor, nowadays it is a colourful part of town. We walk to the Riffort and from there to the Emma bridge (a floating bridge). We cross to the Punda side and have coffee on a terrace. While there a ship goes out of the Bay, so the bridge opens to let it through. As temperatures are high in the 80-ies, we walk slowly back and don’t move much during the afternoon. We are staying in this World Heritage town until 11 pm.

Friday 13 February we arrive in Aruba, in Oranjestad. We visit the remains of the Natural Bridge that collapsed a little over ten years ago. The “sun of a bridge” next to it, may also collapse any day. After that we see the Casibara Rock Formation and the Alta Vista Chapel, before we go to California Lighthouse. This lighthouse is a 100 years old and will be renovated in the near future. Past all the big hotels, condo’s and resorts, we drive back to Oranjestad. Jan walks to the Willem III Tower near Fort Zoutman, another old lighthouse, that is now a museum.

Valentine day is a sea day with a formal dinner in the evening and a Mariners Lunch where they give you a little tile as a present. Tomorrow will also be a sea day and the day after we’ll be back in Ft. Lauderdale. 419 of the people on board will stay on for the second part, but we will be joined by a low of new passengers.